Een restaurant aan de oostkant van Parijs, in de buurt van de plantentuin en de universiteit. De naam “Buisson Ardent” verwijst naar het brandend braambos uit de bijbel, naar het vuur dat niet doofde. Het verhaal roept een beeld op van spanning, hartstocht, liefde, prikkeling, verrassing. Maar volgens mij lost dit restaurant deze verwachtingen niet in. Het heeft een heel goede pers, dat wel, maar mij viel het tegen. Er zijn twee zalen. De eerste, vooraan, heeft enkele mooie muurschilderingen uit de jaren ’20 en heeft iets intiems, maar het zaaltje achterin is niet gezellig en doet meer denken aan... Continue reading

Het restaurant Oscar (niet te verwarrren met Chez Oscar) heeft alles om je een aangename avond te bezorgen. Een ideale mix van lekker eten, vriendelijke behulpzame bediening, mooi ingerichte ruimte, voldoende verlichting, een gemengd publiek van Parijzenaars en toeristen en bovendien dit alles voor een zachte prijs. Het is een omgebouwde brasserie, met eenvoudige houten tafels en bruinpapieren onderleggers. De menu’s en de wijnen worden met krijt op schoolborden geschreven. De uitbater van een jaar of 35 is ontzettend hartelijk, maakt met de klanten een grapje, maar is absoluut niet opdringerig. Toen we een fles Vacqueras bestelden en vroegen of... Continue reading

l’Epigramme is een klein restaurant gelegen in een donkere straat tussen Place St. Michel en de Odéon. In sommige Amerikaanse gidsen wordt dit restaurant beschouwd als de parel onder de betaalbare restaurants in Parijs. Het restaurant, of beter gezegd, bistrot, telt een 30-tal plaatsen. Het interieur is sober, de tafels zijn mooi gedekt, de stoelen zitten goed, je zit niet op elkaar’s schoot, het menu staat op een schoolbord geschreven en er is net voldoende licht om het te kunnen lezen. De eigenaar, vriendelijk en attent, maar weinig spraakzaam, staat in de zaal en wordt geholpen door een jong bekwaam... Continue reading

Doe je ogen even dicht en beeld je in dat je in een drukke Franse bistro bent, met de klassieke lange zinken toog, met de vierkanten houten tafeltjes en stoelen, foto’s en affiches uit vervlogen tijden, enz. Laat dit beeld nu nog eens voorbijglijden, maar ditmaal met twee keer zoveel mensen. Dan kan het niet anders of je bent in de BistroY…Les Papilles. De tafeltjes hier zijn minuscuul klein en staan heel dicht tegen elkaar. Wie op zoek is naar een restaurant voor een romantische avond, kan hier beter wegblijven. Maar er zijn genoeg andere redenen om er wel te... Continue reading

Volgende scène speelde zich af op Brinkley Court, een Engels landgoed uit een voorbije tijd. Bertie Wooster, die meer geld dan verstand heeft, gaat na het diner naar het salon en treft er de vrouw des huizes aan, zijn tante Dahlia, die in alle staten is. Haar kok Anatole heeft net opgezegd. “Wàt?” roept Bertie geschrokken. ”Opgezegd. Als gevolg van jouw waanzinnig plan.Wat denk jij wel dat een gevoelige, temperamentvolle Franse kok doet als jij iedereen aanspoort om alle voedsel te weigeren? Ik heb gehoord dat toen de eerste gangen praktisch onaangeroerd in de keuken terugkwamen, zijn gevoelens zo gekwetst... Continue reading

“Van welke druif is deze wijn gemaakt?” vraag ik aan de garçon, als hij me de fles wijn voorhoudt met het etiquette naar me toe. “Van de Carcagiolu!” zegt hij zonder aarzelen. “Carcagiolu!” herhaalt hij voor de duidelijkheid. Ik heb al van veel druivensoorten gehoord, maar van deze rare naam nog nooit. Even denk ik dat hij me in de maling neemt, om zijn afkeer te laten merken van al die afgezaagde gesprekken over wijn en druiven. Maar nee hoor, hij meent het. “Een autochtone druif. Je vindt hem alleen op Corsica. Hij doet wat denken aan de Gamay, de... Continue reading

Een kleine maand geleden heb ik een iPad gekocht en ik ben er bijzonder enthousiast over. Maar een lofrede afsteken over de iPad is niet mijn bedoeling hier, daar zijn honderden andere kanalen voor. Toch wil ik even kwijt dat wie van nature uit wat lui is met het bijhouden van e-mails, contactadressen en agenda, met de iPad geholpen is, want alles werkt heel snel en is erg gebruiksvriendelijk. Bovendien is de iPad compatibel met andere systemen, ondanks de vele kritiek die je hierover leeest. Maar genoeg hierover. Dagelijks verschijnen er nieuwe apps voor de iPad en één van de... Continue reading

Een post-it note kan soms meer waarde hebben dan een honderd pagina’s tellend boek. Een goede vriend van me, Parijzenaar en 37 jaar, is een echte smulpaap. Hij heeft slechts één passie: uit eten gaan. Hij is dan ook voortdurend op zoek naar de beste restaurants in Parijs. Aangezien hij voor zijn werk regelmatig op restaurant gaat, heeft hij door de jaren heen een behoorlijke ervaring opgedaan. Dit is zijn top-5 lijstje dat hij mij gisteren op een post-it note neerkrabbelde. Ik schrijf het op zoals hij het deed. Meer informatie vind je op de websites. 1. L’Ambroisie (Bernard Pacaud)... Continue reading

Er was een tijd dat reizen met de trein naar Parijs op zich al een belevenis was. De rijtuigen waren ingericht als luxueuze salons, met pluchen zetels en vaste vloerbedekking. De champagne stond klaar in zilveren ijskoelers en als je honger kreeg, ging je dineren in de restauratiewagen, waar obers in wit gesteven colbertjasjes je op je wenken bedienden. Deze treinen hadden romantische namen als Etoile du Nord en Oiseau bleu. Bij aankomst in het drukke, dampende Gare du Nord stond iemand je op het perron op te wachten, iemand die reikhalzend naar je had uitgekeken, een heer met zijn... Continue reading

Aan de voet van Montmartre: een verademing in Parijs In een grote stad als Parijs zijn er natuurlijk massa’s leuke en lekkere restaurants. En toch zijn ze soms moeilijk te vinden. De ene keer valt het interieur tegen, dan de bediening, dan is het de keuken of de prijs. Altijd wel iets om aan te merken. Maar het restaurant Miroir voldoet aan alle verwachtingen: het interieur is dat van een klassieke bistro. Kleine houten tafeltjes, spiegels, zitbanken van rood leer (of skai) tegen de muur. Sfeervol en fris, want het restaurant bestaat nog maar een paar jaar. Het restaurant is... Continue reading

Wat kan ik nog zeggen over L’Ambroisie dat nog niet gezegd is? Het is het meest geroemde driesterren restaurant van Parijs, de ster onder de sterren. Het ligt in een elegant 17e eeuws pand, Hotel de Chaulnes genoemd, aan het sfeervolle plein Place des Vosges. Met zijn prachtige lusters, tapijten en schilderijen mag de inrichting prestigieus genoemd worden. En toch, het is klassiek, maar niet ouderwets, luxueus, maar niet pompeus. Dankzij de combinatie van verschillende stijlen, wordt een warme sfeer gecreëerd, zonder pretentieus te zijn. Nu… alles is relatief natuurlijk. De bediening is zoals de inrichting: stijlvol, gedistingeerd. Heel professioneel,... Continue reading

De brasserie Le petit Zinc ligt in het 6e arrondissement, in een kleine zijstraat van Boulevard Saint-Germain. De buurt is toeristisch, met vlakbij het legendarische Café de Flore. De aantrekkingskracht van Le petit Zinc is de inrichting van de brasserie, volledig in Art Nouveau stijl. Er zijn verschillende zalen die in elkaar overlopen en allemaal dezelfde sfeer uitstralen van het Parijs rond 1900. Het restaurant draait op volle toeren, wordt vermeld in elke reisgids en het is er dan ook altijd stampvol, met uitsluitend toeristen. Zo druk zelfs dat er vaak twee shiften op een avond zijn: de eerste om... Continue reading

Een klassieke bistrot vlakbij de Eiffeltoren. Het restaurant straalt de sfeer van grootmoeders’ keuken uit. Koffiemolentjes op rekken tegen de muur, tekeningen en schilderijtjes. Een vrouwenhand is hier aan het werk geweest. Kleine houten bistrot-tafeltjes verdeeld over twee zaaltjes. Aan de ingang links een houten toog. De zaal wordt geleid door een bijzondere vriendelijke, maar stille mevrouw van rond de 50. Ze dringt zich niet op, is wel attent. Het restaurant wordt veel bezocht door toeristen, maar klanten die terugkomen herkent ze meteen en ze verwelkomt ze met extra aandacht. De keuken is traditioneel, volgt de seizoenen, het is geen... Continue reading

Het restaurant ligt aan de uitgang van het metrostation Ecole Militaire, op een 500m van de Eiffeltoren. Het roept de sfeer op van een wijnhuis, tegen de muren houten rekken gevuld met wijn en houten tafeltjes met rood-witte tafellakens. De zaal is niet groot en de tafels staan dicht tegen elkaar, maar gezellig. Olivier en Christophe doen de zaal en zijn ontzettend vriendelijk, met iedereen. Behulpzaam en attent. Ze kennen hun klanten en zorgen ervoor dat die zich welkom voelen. Een huiselijke sfeer, maar niet opdringerig. Klanten krijgen al eens iets extra’s of een gratis aperitief van het huis. Het... Continue reading

La maison de l’Alsace is een enorm grote brasserie op de Champs-Elysées. Het grote voordeel van deze brasserie is tegelijk haar nadeel : het is er altijd stampvol. Op een zondagavond bijvoorbeeld, wanneer het doorgaans in Parijs erg rustig is, zit je hier toch midden in de drukte in een levendig restaurant. Er zijn verschillende zalen (ook ondergronds), die allemaal vergelijkbaar ingericht zijn en dezelfde gezelligheid uitstralen, iets wat lang niet altijd het geval is in Parijs. De bediening hangt erg af van wie er jou die avond serveert: de ene kelner is al wat vriendelijker dan de ander en... Continue reading

Gisteren tegen vijven ging de deurbel van ons appartement. De postbode, wist ik onmiddellijk, want er had die dag een papier aan de ingang van ons gebouw opgehangen waarop stond dat de postbodes zouden langskomen met hun nieuwjaarskalender. Inderdaad, een man en een vrouw stonden een beetje onwennig aan de deur en hielden hun kalender op, vroegen of ik er een wilde maar ze vroegen het op zo’n manier dat het makkelijker was om “nee” te zeggen dan ”ja”. Ik zei dus “nee”, waar ik eigenlijk al meteen spijt van had, want de post in Frankrijk werkt heel goed en... Continue reading

Het Franse dagblad Le Figaro wijdt vandaag een artikel aan de nieuwe HSL-verbinding Parijs-Amsterdam: vanaf 13 december 2009 zal Thalys er slechts 3:18 uur over doen om van het Gare du Nord in Parijs naar het Centraal Station in Amsterdam te reizen, tegen meer dan 4 uur vandaag. Voor Le Figaro aanleiding om haar lezers enkele suggesties aan de hand te doen voor een gezellig uitstapje naar Amsterdam. Omgekeerd geldt natuurlijk hetzelfde voor Nederlanders uit de omgeving Amsterdam/Rotterdam. Nu de reistijd naar Parijs aanzienlijk korter wordt, is het zelfs mogelijk om Parijs in één dag te bezoeken. Het vraagt wel... Continue reading

Le Sketch is een in augustus 2009 geopend trendy restaurant in het zevende arrondissement. De inrichting is mooi, wel een beetje weinig verlichting, een gezellig terras buiten met behoorlijk wat tafels. Binnen een 15-tal tafeltjes, een bistrostijl new look, banken tegen de muren, kleine bruine tafeltjes en een stoel aan de andere kant, kelners in he zwart gekleed. Tafels staan behoorlijk dicht op elkaar, maar toch niet zo dat het stoort. Jonge, vriendelijke bediening. De menukaart bevat links een driegangen menu voor 25 Euro, rechts kan je kiezen à la carte. Maar de prijzen drijven je bijna naar het nemen... Continue reading