Volgende keer, nen tango, jij en ik ;-)

Nummer 9 was aanwezig vanaf het begin en nummer 8 liet het afweten. Het was een dag om niet meer te vergeten. Thanks buddies! Foto's hier: http://bit.ly/bxSL50

Inderdaad, vreest niet :-D

Gelukkig mag een BOB in België toch één trappist drinken :-)

Computergebruik kan natuurlijk gezonde communicatie omvatten, terwijl tv kijken, passief ondergaan is, niet?

Let's spread the joy!

Neen, dat is een iBelly. Daar kan wat in hoor!

Ik ben kandidaat. Mijn brein mag snel evolueren naar het aankunnen van meer input. Ik wil niet terug naar de BG :-)

Dit geldt enkel voor tijdens de werkweek. De weekends vormen een ander verhaal :-).

Pas encoded en uploaded, dus neen, nog niet gezien ;-) Ja, plat haar, zeg wel.

Bram, je moet niet rooms worden, wordt gewoon lid van de universele kerk ;-)

Hallo Bram, Je hebt natuurlijk gelijk, hoe kon de vroege kerk toetsen aan de 'biblios' als die bibliotheek nog niet gevuld was. De toetssteen was de plaatselijke bisschop die in duidelijke communio moest handelen met het college van de andere bisschoppen. Enjoy studying the fathers!

Mooie foto, amai!

Hallo Paul, Neem het niet zo aanvallend op ;-). Ik weet dat ik dat zelf ook zou doen, maar dat is niet nodig. Grote verschillen aankaarten is altijd wel wat gevoelig, maar het moet er toe bijdragen dat we elkaar beter begrijpen. Ik heb zeven jaar bij jullie vertoefd om jullie te begrijpen :-). Het huis van de Vader In mijn analogie heb ik het duidelijk niet over de hemel, maar over de woonplaats van de teruggekeerde zonen, op weg naar de hemel, het ware Vaderhuis. Dus jij wil het al weer meteen over de onzichtbare realiteit hebben. Een omhelzing van de Vader, en meteen de hemel in! Neen, eerst moeten we doorheen dit tranendal, maar dan wel in de schoot van de kerk van Christus. Ook in de kerk worden we gewassen (doop), gekleed (vormsel) en mogen we aanzitten aan het (eucharistische) feestmaal. En dit allemaal in voorbereiding op het grote feestmaal in de hemel. Het huis dat de kerk is én het hemels huis in de hemel. Het is opnieuw geen "of" maar een "en". Exclusiviteit Ik wil je graag helpen, ook al keur je het af, dat je zou gaan begrijpen dat de exclusieve uitspraken van de RKK niet onbarmhartig zijn, maar gewoon consequenties zijn van het behouden van ware en zichtbare eenheid. De uitnodiging om katholiek of universeel te worden is dan ook niet: 'Kom bij ons, de zuiveren'. Neen, dat is een sektarische uitspraak. Een houding die ik mij trouwens wel goed herinner vanuit mijn evangelicale periode. Neen, het gaat om gehoorzaamheid aan Christus, de stichter van de kerk, om allen één te zijn. In die eenheid hebben we pas de gelegenheid om aan de hand van volle waarheid werk te maken van onze heiligheid. Als Christus een zichtbare gemeenschap heeft gesticht die moet volharden in de leer van de apostelen, in het breken van het brood, in het gezamenlijk gebed, dan is God zelf de ontwerper van deze criteria en maakt Hij zelf een 'binnen of buiten' conclusie mogelijk. De kerk heeft deze eenheid van in het begin ontvangen en door Gods genade nooit verloren. Is de kerk onbarmhartig in het blijvend herhalen van de noodzaak om één te zijn? Neen, want de kerk leert niet dat de mensen die de liefde van de Vader ervaren hebben, verloren zonen zouden zijn. Zij noemt deze (zie Vaticanum II) afgescheiden broeders. Broers in dezelfde Vader, maar gescheiden van het volle leven (sacramenten, geloofsleer, religieus leven) binnen de universele kerk van Christus. Deze broers worden in liefde blijvend uitgenodigd. Daarbij belijdt de kerk dat er soms meer geloof te vinden is buiten dan binnen het lichaam van de kerk. Vandaar dat de oproep tot bekering binnen de kerk altijd blijft klinken. Eenheid en barmhartigheid Een kerk die zowel eenheid als barmhartigheid moet verkondigen, stelt zich op zoals de katholieke kerk. Natuurlijk zal zij door de geloofsgroepen die zich van haar afscheiden, gehaat worden en aangeklaagd, maar dat ontslaat haar niet van de taak om de eenheid te blijven onderstrepen. De eenheid van de kerk is er NIET om uit te sluiten ("Jij telt niet mee"), maar om uit te nodigen tot volheid! Het gaat dus ook niet om het technische gegeven van lid te worden, of geregistreerd te worden, maar wel om gedoopt te worden en onder het volledige evangelie geplaatst te worden. De RKK volgt de leer van Christus en brengt in haar verregaande oecumene deze woorden tot vervulling: 'Wie niet tegen Christus is, is voor Christus'. Maar moet ze dan ook stoppen om te streven naar grotere eenheid? Neen toch! Ik begrijp je initiele verontwaardiging, maar eigenlijk mag je de katholieke positie van zichtbare eenheid (en bijgevolg de aanduiding van waar verdeeldheid bestaat) niet kwalijk nemen, en moet je ze onderkennen als een positie die niet de jouwe is, maar die wel consequent is en bovendien een historisch feit is. Wat in ieder geval niet klopt, is dat het Lichaam van Christus zou bestaan uit vele groepen met afwijkende visies. Dat is de verdeeldheid van de gelovigen verheffen tot de veelkleurigheid van God. Dat is een grote fout. Het lichaam van de kerk bestaat wel uit vele leden met verschillende talenten en taken die juist in een kerkelijke eenheid samenwerken. Er is ook veel geloof en talent buiten het lichaam. Vandaar de blijvende oproep tot inlijving in het lichaam. Christus bidt op indringende wijze voor eenheid omdat hij de vele verloren zonen de kans tot terugkeer (bekering) wil aanbieden. Dat kan alleen door een getuigenis van ware eenheid. Hij bidt voor de apostelen en hun opvolgers omdat zij garant zullen staan voor de waarheid: "Ik ben al niet meer in de wereld, maar zij, zij blijven in de wereld achter, terwijl Ik naar U toe kom. Heilige Vader, bewaar hen in uw naam, die U Mij hebt toevertrouwd, opdat ze één mogen zijn zoals Wij. ... Zoals U Mij naar de wereld hebt gezonden, zo heb Ik hen naar de wereld gezonden, en voor hen wijd Ik mijzelf toe aan U, opdat ook zij U toegewijd zullen zijn in de waarheid. Hij bidt ook voor de gelovigen: "Niet alleen voor hen bid Ik, maar ook voor degenen die door hun woord in Mij geloven: dat ze allen één mogen zijn. Zoals U, Vader, in Mij bent en Ik in U, zo moeten zij in Ons zijn, zodat de wereld kan geloven dat U Mij hebt gezonden. ... dat hun eenheid volkomen mag zijn, zodat de wereld kan erkennen dat U Mij hebt gezonden en dat U hen hebt liefgehad met de liefde die U Mij hebt toegedragen." Een zichtbare eenheid die haar bron heeft in de onzichtbare eenheid van Vader en Zoon.

Dag Paul, Zou het niet kunnen dat al de implicaties van de ‘geestelijke’ bijbelcitaten die jij aanbrengt, reeds door pausen en heiligen werden verkondigd? Zou de katholieke kerk tegenspreken dat de kerk een geestelijk bouwwerk is, dat ware gelovigen levende stenen zijn in een bouwproject van de heilige Geest, dat Jezus de enige middelaar is waardoor wij behouden kunnen worden? Natuurlijk is de kerk niet gelijk aan de som van alle kerkgebouwen. Dat is helemaal geen katholieke gedachte. Maar het is zo typisch aan fundamentalistische visies dat ze niet in “en” kunnen denken, maar altijd in “of”, altijd in literalismen. Literalisme is de vijand van context, historiciteit en traditie. Dat werkt prima, want je kan zo teksten selecteren, aaneenrijgen en een vals gevoel van rode draad creëren. Als deze rode draad een nieuwe theologie is, als deze niet historisch is, als deze de onveranderlijke traditie tegenspreekt, dan moet men zich zorgen maken en herevalueren. Dan is het niet ‘the big picture’, dan is het ’the tiny drawing’. Elke nieuwe rode draad overtuigt weer een nieuwe groep mensen, maar is even nieuw en niet-historisch. De kerk is een geestelijk project van God met mensen als bouwstenen en met een hemels en verheerlijkt einddoel. Is dan plots alles ontastbaar? Als het doopsel de inlijving is in het kerklichaam, dan is er ook een doopregister en is er dus ook een kerkgemeenschap. Dan is er dus ook een binnen en een buiten. Dan is er ook een typische eredienst en een levensstijl van die officiële gemeenschap. Dan zijn er ook apostelen en opzieners die door op aarde te binden en te ontbinden, in de hemel binden en ontbinden, die wanneer zij spreken, Christus laten horen. De Geest wordt geschonken aan de kerk omdat zij het fundament van de waarheid zal zijn. Waarheid betekent onveranderlijke geloofsleer en betekent gezaghebbend onderricht. Zijn dat onbijbelse gedachten? Zijn dat niet-historische gegevens, of zijn ze te toetsen aan apostolische vaders, kerkvaders en heilige voorbeelden van alle eeuwen? Is dit de kerk doorheen de eeuwen? De kerk is niet een mensenorganisatie, door mensen gesticht. Ze wordt niet afgelijnd door muren of geografische aanduidingen. Het is inderdaad een goddelijk en geestelijk project dat door de stichting van Christus op aarde is georganiseerd met twee missionaire opdrachten: “oproepen tot bekering” en “samenbrengen doorheen het doopsel”. Gelijktijdig zien we natuurlijk dat de kerk tijdelijke elementen (gebouwen, gewaden, brood, water, olie en andere voorwerpen) met die missie in gedachten, ging apart zetten, ging heiligen, en dat die elementen tot de kerk gaan behoren en sterk tot de zichtbaarheid van de kerk bijdragen. Maar dat doet niets af aan Gods geestelijk bouwwerk. Als er dus één kerk is, dan wint er niet één groep en verliest niet een andere groep, neen Christus wint, want die sticht zijn kerk en zorgt er voor dat dit lichaam één blijft, eendrachtig, fundament van de waarheid, bedienaar van zijn genade. Is dat slecht nieuws? Is dat iets wat we moeten bekampen? Wie is de sluwe aanvoerder van het aanvechten van eenheid? Wie wil er verdeeldheid? Neen, we moeten dit heilsplan van God ontdekken en ons laten verrassen door de volheid en de universaliteit en ons ten volle laten onderdompelen in de liefde van de Vader, de redding van de Zoon en de kracht van de Geest.

Vader, leer ons toch spoedig om niet meer op eigen kracht tot Jezus Christus te naderen, maar altijd door onze goede moeder. Moeder, ik ben helemaal van u, en al wat ik heb behoort u toe. Vader, mij geschiede naar Uw woord.

Ook nu is er een interessante inleidende video betreffende "de kennis over jezelf". Maar wel in het Engels: http://bit.ly/1ASDoz

Maria is het heiligdom van de Drie-eenheid. Een echt levend tabernakel met daarbinnen het paradijs van God! Ik denk dat Maria het 'slachtoffer' is geweest van Gods totaal omvormende genade. Haar enige eigen verdienste is waarschijnlijk dat zij de meest nederige was op aarde. Er moet er één de meest nederige zijn in de geschiedenis. Wel, daarop heeft God gewacht om zo zijn plan te verwezenlijken.

Ik vind het zo bijzonder om te mogen inzien dat mariaal zijn zo’n sterke daad van het navolgen van God is. Hij was eerst mariaal. De menswording, het plan om mensen de goddelijke natuur aan te bieden, is door God bedacht als een weg doorheen een moeder. Zo komt de verlossende genade, zo komt de Verlosser ons tegemoet. En met de H. Montfort mogen we diezelfde weg betreden door die incarnatie te gaan overwegen, steeds dieper, om zo meer op Christus te gaan lijken. Het is de moeite waard!

It's a pleasure! Busy Family Consecration ;-)