21-08-2012 17.20 สมุทรปราการ สวัสดีความผิดหวัง นั่งพิมพ์ไป ก็ต้องคอยเงยหน้ามองข้างบนตลอดไม่ให้น้ำตาไหลออกมา วันนี้คุยกับป๊าในเรื่องเดิม ๆ แล้วผลก็ออกมาเป็นแบบเดิม ครั้งที่เท่าไร แทบไม่อยากจะนับแล้ว คงต้องยอมรับจริง ๆ ว่า ต่อให้รักกันมากแค่ไหน แต่ถ้าโชคชะตาไม่เข้าข้างเรา มันก็คงฝืนไว้ไม่ได้ "กอดกันแน่นแค่ไหน สุดท้ายก็ต้องปล่อยมือ เมื่อถึงเวลา" ตกลงกันไว้แล้วเราสองคนจะรอกันถึงสิ้นปีนี้ นี่สิงหาคมแล้ว ยังไม่มีอะไรคืบหน้าเลย พยายามทำใจ ไม่ให้เสียใจมากกกกไปกว่านี้ แต่พอใกล้เวลาที่ต้องยอมรับความจริงกลับเหมือนจำยังทำใจไม่ได้ โชคชะตาเล่นตลกกับเราจังเลยนะป๊า แต่อย่างน้อยมี้ก็ต้องขอบคุณอะไรก็แล้วแต่ที่ทำให้เรารู้จักกัน ทำให้มี้ได้รู้จักความรักในแบบ ที่โหยหามาตลอดชีวิต ขอบคุณที่รักมี้ และ ทำให้มี้ก็รักป๊าเช่นกัน ขอบคุณจริง ๆ Continue reading

26-10-11 สวัสดีอีก 1 วัน ณ เวลานี้ เรายังนั่งทำงานอยู่ โดยที่วันทั้งวันต้อยคอยอัพเดดเรื่องน้ำท่วม ว่าถึงไหนแล้ว จะมาถึงเรามั๊ย ถ้าถึงจะสูงประมาณไหน และอีกหลาย ๆ อย่างเหลือเกิน เพราะตอนนี้ไม่มีใครสามารถให้คำตอบเราได้เลย ไม่ว่าจะเป็น ศปภ. รัฐบาล ฝ่ายค้าน หรือใคร ๆ ก็ตามแต่ เราก็ได้แต่ฟัง และ เชื่อ ภาคประชาชนของเรานี่หละ มีเรื่องน้ำท่วมนี่ก้อได้เห็นสัจจะธรรมหลาย ๆ อย่างนะ ตอนนี้ถึงจะมีบางคนยังแบ่งสี แบ่งพรรค หาผลประโยชน์จากวิกฤต แต่.....ที่ได้เห็นแน่ ๆ ก็น้ำใจกับความสมามัคคี ของคนไทยนี่แหละ ได้เห็นภาพคนไทยไปช่วยกันแพ๊คของ (ไม่นับรวมที่ทำเอาหน้า) ได้เห็นคนไทยแสดงน้ำใจ กับคนไทยด้วยกัน ได้เห็นคำขอบคุณ ได้เห็นความเห็นใจ ไม่ว่าคุณจะสีไหน คุณจะอยู่ภาคใด แต่ตอนนี้คุณก็ได้รับน้ำใจจากคนไทยด้วยกันไปเต็ม ๆ ชอบที่คุณตัน ภาสกรนทีพูด คุณตันบอก ว่าไม่มีอะไรจะยิ่งใหญ่ไปกว่าความสามัคคี... Continue reading

ปีนี้ถือเป็นปีที่เรียกได้ว่าเลวร้ายที่สุด ตอนแรกก็คิดว่าไม่คิดว่าจะต้องมารู้สึกแบบนี้ จนกระทั่งเกิด อุบัติเหตุกับน้องปอ ย้อนไปตั้งแต่ช่วงต้นปี ครองครัวต้องสูญเสียญาติสนิทไปแบบไม่ทันตั้งตัว ลุงไข่เป็บลุงของน้องปอ กับ ผักบุ้ง เป็นไข้ ไปนอนรพ. คุณหมอบอกว่าเป็น ไข้เลือดออก เย็นวันเสาร์ เรากับครอบครัวไปเยี่ยม ทุกอย่างดูปกติ ดูจากอาการ แล้ว ไม่เกิน 3 วัน ลุงไข่ก็คงออกจาก รพ. ได้แน่ ๆ แต่..................... มันกลับไปเป็นแบบนั้น เช้าวันจันทร์ ที่รพ.โทรมาบอกให้ไปดูอาการด่วน น้าไปดูแบบงง ๆ ว่าเกิดอะไร พอไปถึง คุณหมอบอกให้ทำใจเพราะติดเชื้อ ในกระแสเลือดขั้นรุนแรง ไม่ถึง 2 ชม. จากที่คุณหมอพูด ลุงไข่ก็จากพวกเราไป เป็นเรื่องที่เราไม่เคยตั้งตัวกันมาก่อน ทุกคนช๊อก ตกใจ จากวันนั้น ถึงวันนี้ เวลาผ่านไป 100 วัน พอดี เราทุกคนเริ่มทำใจยอมรับได้... Continue reading

สวัสดี ไดอารี่ จากหน้าที่แล้วจนถึงหน้านี้ ผ่านมาเกือบ 1 ปี ที่ไม่ได้เข้ามาเขียนเลย ปีนี้เป็นปีแห่งอุบัติเหตุของชีวิตจริงๆ นะ แบ่งตามหมวดหมู่ของชีวิตละกัน >>งาน<< ปีนี้เป็นปีที่ยุ่งเหยิงที่สุด เริ่มตั้งแต่ต้นปี ต้องเตรียมวางแผนสำหรับรถรุ่นใหม่ วางแผนกันได้เป็นอย่างดีแล้วกำลังจะทำตามที่เตรียมไว้ ในขณะที่นั่งประชุมงาน กันอยู่มีเมสเสจของพี่หัวหน้าบอกว่าที่ญี่ปุ่นมีซึนามิ ตอนแรกไม่คิดว่าจะรุนแรง มากมาย แต่พอมาดูข่าว ตกใจมากกกกกกก ทุกอย่างที่วางแผนต้องถูกยกเลิกหมด หนึ่งวันหมดไปกับการปรับแผนการทำงานใหม่ พอหมดจากซึนามิ ก็เป็นเรื่องของงานรุ่นเก่าที่ทำให้เราต้องร้องให้กับงานเป็นครั้งแรกใน ชีวิต เพราะมันกดดัน อึดอัด และเครียดเป็นที่สุด แต่พอผ่านจุดนั้นมาได้ก็ทำให้โตขึ้นเยอะ ทุกอย่างเหมือนจะลงตัว เริ่มผลิตรถรุ่นใหม่ไปพร้อม ๆ กับรถรุ่นเก่า แต่........................ ตอนนี้ประเทศไทยเกิดน้ำท่วมครั้งใหญ่ ที่ประเมินค่าความเสียหายไม่ได้ เสียใจที่งาน ไม่เป็นไปตามแผน แล้วก็ไม่รู้ว่าจะตกงานหรือปล่าวเนี่ยก็เสียใจนะ แต่ว่ายังไม่เท่ากับที่ รัฐบาล ศปภ และอีก หลาย ๆ หน่วยงานทำงานได้แย่ และ ยอดแย่มาก ๆ... Continue reading

8-01-11 ได้ฤกดิ์มาโพสซักที.... เอิ๊ก ๆ มาทำงานตั้งแต่วันที่ 4 แล้วหละ แต่ว่ายุ่งสุด ๆ ไม่รู้ว่างานอะไร มากมายจนทำแทบไม่ทัน แต่วันนี้เข้าสู่สภาพปกติละ มาเริ่มภาระกิจช่วงวันหยุดปีใหม่กันดีกว่า เราไปขอนแก่นตั้งแต่คืนวันที่ 28 ถึงตอน ตี3 ป๊ามารับแบบแทบจะอุ้มลงจากรถ ไปซื้อของในตลาดตอนเช้าเพื่อมาใส่บาตรที่หน้าร้านและก็กินข้าวกับแม่ของป๊า แล้วเรากับป๊าก็ขอตัวเข้าไปงีบในบ้านกันซักหน่อย เพราะเมื่อคนป๊าก็นอนไม่หลับเหมือนกัน ป๊าบอกเป็นห่วง คริ คริ น่ารักจริง ๆ ไปขอนแก่นคราวนี้เรากับป๊าไม่ได้ไปเที่ยวอะไรกันมากมายเลย มีแต่ชวนกันออกไปทำบุญ ทำบุญ และก็ทำบุญ ทุก ๆ วันตอนเช้าป๊าจะปลุกเราให้ตื่นมาใส่บาตรด้วยกัน วันที่สองเราไปไหว้ที่ศาลเจ้าปึงเถ่ากงม่า ซื้อดอกไม้และผลไม้ไป และก็ต่อด้วยไหว้องค์เทพไท่กงกง ที่นี่เราได้ทำบุญโลงศพเพื่อเป็นการสะเดาะห์เคราะห์ด้วยเพราะเราเป็นปีชงพอดี ต่อจากที่นี่ป๊าพาไปที่ศาลหลักเมือง เราไปไหว้ศาลหลักเมืองกันเป็นที่สุดท้ายสำหรับวันนี้ ขอบคุณป๊าที่แสนดีที่ขับรถให้นะคะ วันต่อมาตอนเช้า ป๊าพาเราและแม่ของป๊าไปปล่อยปลา เราออกจากบ้านกับป๊าไปซื้อปลาก่อนแล้วค่อยมารับแม่ ป๊าซื้อปลาตะเพียนมา 1 ถุง คิดว่าน่าจะประมาณ 200 ตัวนะ แล้วก็ไปปล่อยที่วัด... Continue reading

แว๊บมาโพสนิดส์นึง วันนี้อยู่ที่ขอนแก่นจ้า มาตั้งแต่เมื่อคืนเป็นการเดินทางที่ทรหดจริง ๆ นั่งรถนานมาก เห็นใจคนอีสานที่ต้องกลับบ้านช่วงเทศกาลไปเลย มาถึงของแก่นตอนตี 3 เลทไปตั้ง 3 ชม. อีป๊าเลยนอนไม่หลับมารอรับที่เซ็นทรัลตั้งแต่ตี 1 ตอนลงรถป๊ามาฃ่วยถือกระเป๋า แล้วก็พามากินข้าวที่ตลาด ก่อนกลับเข้าบ้านไปนอน อากาศที่นี่หนาวมาก......... แต่มันก็ทำให้โรแมนติกดีไปอีกแบบนะ ไปละ แว๊บมาให้หายคิดถึง Continue reading

วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการทำงานสำหรับปีนี้ ตอนเช้ามีการตักบาตร ทำบุญ สำหรับวันนี้เป็นวันที่ทุกคนมาทำงานกันแบบสบาย ๆ มีกิจกรรมตลอดทั้งวัน ที่แผนกสั่งอาหารมากินรวมกัน เราเป็นคนเตรียม ผลไม้ จาน ช้อน ปีนี้มีขนมจีนน้ำยา ส้มตำ น้ำตก ลาบเป็ด ตับหวาน ต้มแซบหมู ปลาทับทิมแป๊ะซะ ปลานิลย่าง ส่วนผลไม้ เป็นแอ๊บเปิ้ล ฝรั่ง แตงโม ส้ม แล้วก็มีขนมครองแครงมะพร้าวอ่อนตบท้าย ปีนึงผ่านไปเร็วจังเลย ปี้นี้เรารู้สึกชีวิตของเรามีสาระขึ้นมากมาย ไม่เที่ยวบ่อย ๆ รู้จักใช้เงิน มีเวลาให้ครอบครัวมากขึ้น ทำให้แม่ กับน้าสบายใจ แม่บอกว่าดีใจที่เห็นเราเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะว่าเรามีป๊าเข้ามาในชีวิตด้วย วันพรุ่งนี้เราจะกลับบ้านไปหาแม่ใหญ่ แล้วกลับมาทำงานวันที่ 28 และนัดเจอป๊า เพื่อตระเวนไหว้พระกันในกรุงเทพนี่แหละ (คนน้อยดี) แล้วค่อยกลับขอนแก่น ปกติทุกสิ้นปีเราต้องไปออกค่ายอาสากับชมรม แต่ว่าปี้นี้เราสองคนไม่สะดวก แต่ว่าเราก็ช่วยหาเงินเข้าชมรมแทน เมื่อวานถึงเวลาแกะซอง ให้ปุ้ยช่วย ได้เงินสมทบทุนให้กับเด็ก โรงเรียน ตชด... Continue reading

วันที่ 18-12-12 วันนี้ตอนเช้า เรามีนัดกับหมอดูไพ่ยิปซีที่ในซอย ปกติเราจะดูปีละครั้งเคยจองด้วยเองหลายครั้งแล้วไม่ได้ดูซักที คราวนี้จุ๊บเพื่อนที่ทำงานเป็นคนจอง แต่พอถึงวันดูจุ๊บทองเสียมาไม่ได้ เราก็เลยไปดูแทน คิวที่นี่จองกันข้ามเดือน ตอนแรกก็เคยคิดว่าทำไมนานจัง แต่พอได้เข้าไปดูครั้งแรกแล้วเหตุการณ์เกิดขึ้นจริงตามที่หมอดูทำนายไว้ เราก็นึกถึงขึ้นมาทันที หลังจากนั้นเราก็จะมาดูปีละครั้ง ดูดวงเสร็จแล้วก็มาทำงาน ตอนเย็นปุ้ยไปที่บ้าน เพราะคืนนี้เราจะไปเที่ยวที่ ITCHY กัน ออกจากบ้านกันตั้งแต่ 3 ทุ่ม นัดเจอกันที่ ITCHY ตอนแรก ๆ ที่เข้าไปไม่ค่อยมีคนนะ แต่พอดึก ๆ ไม่รู้คนมาจากไหน แต่ที่นี่มีแต่คนหน้าตาดีมาเที่ยว อาหารตาสุด ๆ พี่ที่ไปด้วยบอกว่าที่รัชดา ยังไม่มีคนหน้าตาดีแบบนี้เลย วันนี้เราไปเที่ยวแบบโนแอลกอฮอลอะ ฝืนสังขารไม่ได้ ถ้าเป็นเมื่อก่อนถึงไหนถึงกัน เต้นเอามันส์อย่างเดียว กินแต่น้ำเปล่า กลัวน๊อก เพราะตอนนี้เราเริ่มเป็นโรคแพ้อากาศแบบรุนแรง ถ้ายังฝืนอะ ต้องไปนอนโรงบาลแน่ ๆ เห็นเราไม่ดื่ม เพื่อนก็เลยงง ๆ 55++ ออกจาก ITCHY... Continue reading

ช่วงนี้มีเลี้ยงฉลองปีใหม่กันเกือบทุกวัน ยังจำได้ว่าเมื่อก่อนเราเป็นคนที่ไม่เคยเข้าบ้านเร็วเลย บางทีไปเที่ยวกลับมาถึงบ้านตี4 ตอนเช้ายังตื่นมาทำงานได้แบบสบาย ๆ มีกินเลี้ยงทุกวัน มีช่วงปีนี้นี่แหละที่ไม่ค่อยได้ไปไหน เริ่มแก่แล้วมั้งหว่า 55++ ปีนี้ที่แผนกตกลงกันว่าจะไปกินที่ร้านเพื่อน ใต้สะพานภูมิพล 1 แถว ๆ พระประแดง ไปอุดหนุนคนกันเองหน่อย แค่เดินลงจากรถก็ขนลุกซู่กันเลยทีเดียว ทำไมมันหนาวจังฟระ ทุกคนนั่งสั่นกันหมดเลย สงสัยเป็นเพราะว่าอยู่ใกล้แม่น้ำเจ้าพระยา สั่งอาหารมาหลายอย่างมาก ๆ มี ปลาหมึกนึ่งมะนาว ต้มแซบเอ็นหมู ปลาทับทิมทอดกระเทียม ปลากระพงสามรส ข้าวผัด เนื่อแดดเดียวทอดกรอบ เอ็นข้อไก่ทอด ทุกอย่างอร่อยมาก ๆ และไม่แพงเลย แล้วที่สำคัญวันนี้ได้ใช้หัวหน้าเป็นเด็กเสริฟด้วย คริ คริ อาหารทุกอย่างที่พูดมาอะ ถ่ายรูปไม่ทันซักรูป ทุกคนหิวจัด มาตั้งได้แป๊บเดียว หายลงไปอยู่ในท้องหมดแล้ว55++ และนี่ สำหรับคนที่หนาว แก้วเดียว อุ่นทั้งคืน รวมสุภาพสตรีทั้งหลาย กลับบ้านตอนเที่ยงคืนกว่า ๆ และด้วยความที่อากาศหนาวมาก.... ล้างหน้า... Continue reading

20-12-10 อาทิตย์ที่แล้วจำไม่ได้ว่าวันไหน เราได้การ์ดอวยพรปีใหม่ จาก suzuki san ที่ส่งมาจากญี่ปุ่น เป็นการ์ดใบแรกของปีนี้เลย เป็นรูปซากุระ และข้างในเป็นรูปที่เจ้าของการ์ดไปแข่งวิ่ง พร้อมคำอวยพรดี ๆ ขอบคุณมากนะคะ ตอนเย็นไปทำธุระที่โลตัสศรีนครินทร์ เลยนัดเจ้าผักบุ้งให้ไปเดินด้วยกัน เกื่อบถอดใจไม่ไปแล้ว เพราะว่าอยู่ดี ๆ ฝนก็ตกหนักมาก รถติดสุด ๆ อากาศแปรปรวนมากขึ้นทุกวัน แต่ยังดีที่พี่เค้าพาไปทางลัด กินเสร็จก็เดินดูของแล้วก็กลับไป ได้เสียตังค์แล้ว สบายใจ ฮ่า... Continue reading

17-12-10 เมื่อวันก่อนตอนเลิกงาน เราไปรับชุดฟอร์มที่จะต้องใส่สำหรับทำงานในปีหน้ามา ที่ทำงานจะเปลี่ยนชุดใหม่ทุก ๆ 3 ปี คราวนี้เป็นสีฟ้า เราไปตัดร้านนี้ตั้งแต่รุ่นแม่ยังสาว จนตอนนี้ลูกโตเป็นสาวแล้วก็ยังไปตัดอยู่ ตัดเรียบร้อยและที่สำคัญ ถูกมาก ใครที่มาตัดที่นี่ติดใจกันทู๊ก..คน อันนี้ไม่เกี่ยวแต่ว่าอยากได้ ก็เลยตัดมา มีแต่คนบอกว่าปีนี้ทำไมเรียบร้อยจัง ก็จะไม่ให้เรียบร้อยได้ไง น้ำหนักขึ้น ขาใหญ่เป็นโต๊ะสนุ๊กละ พุงก็โย้ ก้นก็ใหญ่ เฮ้อ... เซ็งจิต อ้วนเอา อ้วนเอา Continue reading

15-12-10 วันนี้เป็นวันที่ทุกคนที่นี่ชอบที่สุด ฮ่า ฮ่า... เพราะว่าทุกคนจะได้เป๋าตุงจากโบนัสก้อนโต สำหรับเราสิ่งแรกที่ต้องทำก่อนเลยก็คือ โอนให้คุณนายแม่ มีแม่อยู่คนเดียวนี่ ทำไรก็ให้แม่ก่อน แล้วเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านก็ซื้อเสื้อให้ แล้วก็ชุดนอน เพราะทุก ๆ ปีเราจะไปเดินงานที่สี่แยกเทพารักษ์ เค้าจะเอาชุดนอนแบบที่แม่ชอบมาขายในราคาลดสุด ๆ เวลาซื้อของให้ แม่ชอบบอกว่า ซื้ออีกแล้ว... ซื้อทำไม เสียดายตังค์ แต่ว่าแอบอมยิ้มทุกที .. เสื้อของแม่ แม่ไม่ค่อยเห่ออะ ลองใส่ทุกตัว 55++ ตอนไปซื้อของให้แม่ ก่อนกลับเห็นร้านก๋วยเตี๋ยวเป็ดน่าจะอร่อยก็เลยลองดู แล้วก็ไม่ผิดหวังจริง ๆ เห็นชามใหญ่ขนาดนี้ 25 บาท เท่านั้น กินจนพุงกางเลยอะ มาว่ากันด้วยเรื่องเซ็งดีกว่า ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านแทบไม่อยากจะทำอะไรเลย เพราะเราเซ็ง แต่พอเมื่อคืนได้คุยกับป๊าก็โอเคขึ้นมานิดนึง เราเริ่มรู้สึกว่าระยะทางและความห่างเริ่มมีปัญหากับเราและป๊า (จริง ๆ แล้วคิดไปเองคนเดียว) เริ่มกดดันว่าเมื่อไรจะได้แต่งงานกันซักที เริ่มไม่อยากคุยกับป๊าเพราะว่าไม่มีอะไรคืบหน้า แล้วก็พูดกับป๊าไม่ดี จนเมือวานคุยกันไปเราร้องให้ไป ถามป๊าว่าเมื่อไรจะได้อยู่ด้วยกันซักที ป๊าเลยจัดชุดใหญ่... Continue reading

ช่วงสิ้นปีนี่ไม่รู้เป็นไรซินะ มีภาระกิจ ตลอด ๆ ของชาวบ้านท้างน้าน.... อาทิตย์ที่แล้ว พ่อสามีของพี่นุช แผนกจัดซื้อเสีย เพราะเป็นโรคมะเร็ง เราก็ไปฟังสวดตามธรรมเนียม แต่อีกไม่กี่วันถัดมาหลังจากที่ทำพิธีกันเรียบร้อยแล้ว พ่อของพี่นุชก็มาเสียไปอีกคน ด้วยโรคมะเร็งเหมือนกัน พี่นุชตั้งตัวแทบไม่ทัน เราก็ไปฟังสวดอีกตามธรรมเนียมอ่ะ แต่ว่าพี่นุชเป็นคริส ก็ไปทำพิธีที่โบสถ์ เราก็ไปด้วยอาการงง ๆ ไม่รู้เค้าทำอะไรกันบ้างเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ได้ไปร่วมงานศพของคนคริส ไม่หดหู่ดีเนอะ มีท่องบทสวดแล้วก็ร้องเพลง (เรียกไม่ถูกอะไม่รู้ใช่สวดป่าว) ดูง่าย ๆ ไม่สิ้นเปลืองดี ยังจ้า ยัง ยังไม่จบ ยังต้องไปต่ออีกงาน งานพ่อพี่นุชยังไม่ได้ฝัง แม่พี่ปุ๊ ที่แผนกบัญชีก็ก็มาเสียกะทันหัน ด้วยอาการไตวาย แต่อันนี้อะตอนไปร่วมงานเราอดน้ำตาไหลไม่ได้ เพราะพี่ปุ๊กำลังท้องอีกไม่กี่วันก็จะคลอด พี่ปุ๊มีลูกยากมาก แล้วที่บ้านก็ไม่เคยมีเด็กมาก่อนลูกพี่ปุ๊จะเป็นหลานคนแรก แต่ว่าแม่ก็ไม่ทันได้เห็น วันที่เราไปร่วมงาน กำลังฟังสวดอยู่ พี่ปุ๊ก็ต้องรีบไปโรงพยาบาลเพราะว่ามีเลือดออกมา ตอนก่อนไปพี่สาวพี่ปุ๋มาจุดธูปบอกแม่ เราก็แล้วน้ำตาไหลอะ ไม่มีใครช่วยงานเรากับเพื่อน ๆ ก็เลยช่วยกัน เสริฟ ช่วยกันเก็บ ตอนแรกคิดว่าจะคลอดวันนั้น... Continue reading

เมื่อวานมีภาระกิจ ต้องไปเยี่ยมพี่ที่ทำงาน เพราะป่วยเป็นโรคไข้เลือดออกมา 3 วัน แล้ว หมอยังไม่ให้ออกจากโรงพยาบาล เพราะว่าเกร็ดเลือดยังต่ำอยู่ ตอนนี้คนเป็นไข้เลือดออกกันเยอะ อาทิตย์ที่แล้วน้อยเมย์ ก็เป็น เจ้าทอมปุ้ย ไปเยี่ยมคนป่วย แต่ว่าขอนอนเยี่ยม ซะงั้น *-* ระหว่างที่คุยกับพี่ตี๋อยู่ ดูทีวีไปด้วย กำลังถ่ายทอดสด ในหลวงเสด็จเปิดสพานที่พระประแดง เวลาเห็นในหลวง เราตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูก ถึงจะแค่ในทีวีเราก็อดน้ำตาคลอไม่ได้ จำได้ว่าตอนที่ไปสนามหลวงแล้วมีขบวนเสด็จผ่าน เราดีใจมาก ๆ ตอนที่กำลังมีพิธีเปิด เราเปิดหน้าต่างห้องพักของโรงพยาบาลออกไปดู เห็นพลุ และแสงไฟอยู่ไม่ไกล เรียกปุ้ย กับพี่นกให้ออกมาดูด้วยกัน ถึงจะเห็นแค่แสงไฟอยู่ไกล ๆ แต่ก็รู้สึกดีแบบไม้รู้จะอธิบายยังไงอ่ะ ภูมิใจที่ได้เกิดเป็นคนไทย เป็นลูกของในหลวง ที่สุดของคนไทย คือ ในหลวงคะ มาเยี่ยมคนป่วยแล้วมัยมาเรื่องนี้ได้หว่า 55++ Continue reading

วันนี้แม่มาทำผัดหมี่โบราณสูตรดั้งเดิมของคนอุทัยให้กิน เราช่วยแม่ผัด รสชาติอร่อยล้ำเหมือนเดิม ผัดหมี่ของแม่รสชาติจะออก เผ็ด หวาน เปรียว คล้าย ๆ ผัดหมีของโคราช แต่เราว่าของเราอร่อยกว่า ฮ่า.. วันนี้เป็นวันลอยกระทง แต่ว่าเราไม่ได้ลอยอ่ะ เกิดอารมณ์ไม่อยากออกไปลอยซะงั้น ประมาณว่าเหงานิด ๆ อะ หลาน ๆ ก็ออกไปเที่ยวกันที่ปากน้ำ น้าเราก็ออกไปลอยด้วยกัน ส่วนเราคงเป็นเพราะไม่ค่อยสบายด้วยก็เลยไม่อยากออกไป แล้วอีกอย่างก็รู้สึกเหงา ๆ ที่เห็นคนอื่นเค้าไปลอยกันเป็นคู่ด้วย คิดถึงป๊า สุด ๆ เลยไม่ออกไปลอยดีกว่า โทรไปหาป๊าทำเสียงเศร้า ๆ ป๊าคงรู้ เลยขำก๊าก ออกมาเลย ป๊าบอกว่าไม่เห็นเป็นไร ทุก ๆ วันมันก็เหมือนกัน ป๊าก็ไม่ไปลอยกระทง เอาไว้เราอยู่ด้วยกันก่อนแล้วค่อยไปลอยด้วยกันก็ได้ ดูดิจะทำซึ่งซะหน่อย เจอขำตัดหน้าแบบนี้ ซึ้งไม่ออกเลย ถึงไม่ได้ไปลอยแต่ว่าก็ได้จับกระทงกะเค้านิดนึงนะ พอดีหลานข้างบ้านวิ่งเข้ามาขอถุงใส่กระทงที่ทำเองแล้วกำลังจะไปลอย เราก็เลยขอถ่ายรูปไว้หน่อย สวย ๆ สุขสันต์วันลอยกระทงจ้า.. Continue reading

เมื่อวานน้าโทรมาชวนไปเยียมยายด้วยกัน ออกจากที่ทำงานก็ไปกันเลย น้าบอกว่ายายเป็นแม่ของเพื่อนสนิท เคยมากินข้าวบ้านยายเป็นประจำ ตอนนี้ยายแก่มากแล้วหละ แต่ว่าก็ยังจำน้าได้ คุยกันสักพักแล้วก็ออกมาหาอะไรอร่ยอ ๆ กินกัน แล้วก็ต้องเป็นร้านเดิม เวลามาแสมขาวที่ไร ก็ต้องมากินร้านนี้ ร้านบ้าน ๆ ของคนท้องที่ กับเมนูเดิม ๆ ปลากระบอกทอดต้มส้ม ปลาหมอทะเลลวกจิ้ม ปลาดุกทะเลผัดฉ่า อีกจานเป็นปลาเห็ดโคนทอดกระเทียมถ่ายไม่ทัน หมดจานซะก่อน แต่ละจานใหญ่มาก... กินกันจนพุงกางเลย ร้านอยู่ริมถนนฝั่งขาไปบางปะกง ถนนสุขุมวิทสายเก่า กลับมาถึงบ้านตอน 3 ทุ่ม ดูทีวี ติดละครมาลัยสามชายอะ แล้วก็อาบน้ำนอน Continue reading

วันนี้วันอาทิตย์เป็นวันแรกในรอบหลาย ๆ เดือน ที่ได้อยู่บ้านแบบเต็มวัน ตอนแรกคิดว่าวันนี้จะนอนตื่นสาย ๆ แต่ว่าต้องตื่นตั้งแต่ตี 5 เพราะน้าสาวนิมนต์พระไว้ น้าสาวจะถวายปิ่นโต จีวร ส่วนเราถวายพระประจำวันเกิดกับ ชุดสังฆทาน เป็นสังฆทานที่ทำเอง ซื้อของแล้วเอามาห่อเอง แพงกว่าแต่ว่าน่าจะมีคุณภาพมากกว่านะ ถวายเสร็จ น้าสาวก็เริ่มปลูกต้นไม้ ดูกล้วยไม้ ตอนนี้ออกดอกเต็มเลย ถ่ายรูปเก็บไว้ น้าสาวจะเอาไปขยายใส่กรอบ กะจะโชว์ว่างั้น ประมาณว่า ช้าน.. ปลูกเอง เมื่อวานอยู่บ้านทั้งวัน ก็กินทั้งวันเหมือนกัน อ้วนจนตอนนี้ชุดทำงานคับหมดแล้วอะ ทำไงก็ไม่ลง กลุ้ม (แต่ก็กินตลอด ตลอดนะ) ตอนเช้ากินข้าวผัดน้ำปริกกะปะ กลางวันกินบะหมี่แห้ง+เกี๊ยว ตอนเย็นกินจิ้มจุ่ม จะผอมมั๊ยละนี่ Papaa ป๊าตื่นแต่เช้าเหมือนกัน เช้ากว่าเราอีก ตื่นมาทำก๋วยจั๊บ ให้แม่กับป๋าเอาไปทำบุญที่มูลนิธิ ทำของไปแจกประมาณว่าทำทาน บางคนกินแล้วติดใจ ขอใส่ถุงกลับบ้านก็มี คนทำปลื้มใจมากมาย แล้ววันนี้ป๊าก็นอนทั้งวันเหมือนกัน เลยไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไร นอนกันทั้งคู่ แต่ว่าคนละที่ Continue reading

สองสามเดือนที่ผ่านมา งาน Project ใหม่ เริ่มต้นขึ้น และก็เริ่มต้นพร้อม ๆ กันที่เราต้องร่วมงานกับอดีตแฟนคนแรกที่เป็นลูกค้าแต่ว่าจะได้ร่วมงานกันเฉพาะช่วงเริ่มต้นเท่านั้น เราไม่ได้กังวลเลย เพราะมั่นใจว่าเราสามารถแยกเรื่องส่วนตัวออกจากงานได้ประมาณนึง แต่ว่าไม่ได้หมายความว่าจะต้องหลีกเลี่ยง เพราะว่าแน่นอน เราต้องโดนจับตามองตามประสาสังคมที่ทำงาน และช่วงแรกหลาย ๆ คนที่รู้พยามยามมาพูดเรื่องนี้ เราก็เฉย ๆ มีคนที่ล้ำเส้น เราก็เตือนให้รู้เท่านั้น ซึ่งคงมีหลายคนที่ได้ฟังคำพูดจากปากผู้ชาย (ที่ไม่เป็นผู้ชาย) และอดเห็นใจไม่ได้เพราะเค้าจะพูดเสมอว่าเค้าโดนเราทิ้งไปหาคนใหม่ ซึ่งเราก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายให้ใครฟัง แต่คนที่ฟังถ้ามีความคิดก็คงพอเข้าใจ แต่ถ้าคนไหนที่ไม่มีก็คงเชื่อ.... และเราก็คงจะไปเปลี่ยนความคิดใครไม่ได้ หลาย ๆ คน รวมถึงบริษัทที่ต้องติดต่อทั้งเราและเค้ารู้เรื่องส่วนตัวของเราและเค้าเกือบหมดเพราะเค้าไปเล่าให้ฟัง เราไม่รู้หรอกว่าเค้าเล่าอะไรบ้างแต่ว่า คงไม่ใช่เรื่องดีสำหรับเรา บางทีบางบริษัทคุยเรื่องงานกับเรายังแอบแซวเราเรื่องนี้เลย แต่ว่าตอนนี้ทุก ๆ คนคงเริ่มเข้าใจเรามากขึ้น สายตาเพื่อน ๆ บางคนที่ดูแข็ง ๆ กับเราเพราะเชื่อคำพูดที่ได้ยินในครั้งแรก มันตรงข้ามกับความจริงโดยสิ้นเชิง ในกลุ่มคนที่ต้องติดต่องานกับเค้าก็พอจะเข้าใจว่าเค้าเป็นคนไม่มีเหตุผลเอามาก ๆ วีนใส่ทุกคนที่สามารถทำได้ ขอให้ช่วยอะไรก็ยากมาก ซึ่งเรื่องแบบนี้เราเคยเจอมากับตัว แต่ไม่จำเป็นต้องบอกใคร คนที่ติดต่องานกับเค้าเกือบทุกคนมาเล่าให้ฟัง... Continue reading

วันอาทิตย์ที่ผ่านมา น้องที่ทำงานชวนไปทำไก่ทอดที่วัด เป็นประมาณว่าออกร้านแล้วให้กินฟรี มีหลาย ๆ ร้านมารวมกัน แล้วก็แจกฟรีให้กับคนที่มาทำบุญ ตื่นตั้งแต่ตี 5 ไปถึงที่วัดตอน 6 โมงเช้า ใส่บาตร แล้วก็มานั่งกินกาแฟฟรี 555++ ก่อนที่เราจะเริ่มทอดไก่ ก็ออกไปหาเสบียงจากร้านอื่น ๆ ที่มาตั้งร้านกันก่อน กองทัพเดินด้วยท้อง แล้วก็เริ่มกันเล้ย.... ชิม ชิม ชิม ของฟรีร้านอื่น จะทอดละน๊า... เราเป็นคนผสมแป้ง เอาไก่มาคลุก แล้วก็ใส่กะทะ ให้พี่อีกคนทอด ต้องนึ่งไก่ที่หมัดแล้วมาก่อน ตอนแรกคิดว่าไก่ที่เตรียมมาต้องเหลือแน่ ๆ ตั้ง 40 โล แต่พอเริ่มทอดก็มีคนมารอแล้วอะ ของฟรีอะเนอะ ... ทอดไม่ทันเลย เด็ก ๆ มารอกันเต็มเลย ปีหน้าก็จะทำไก่ทอดอีก เราก็จะขอมาด้วยและจะช่วยสมทบทุนทำบุญด้วย แม่อุไรบอกว่าปีหน้าจะสั่งไก่ 100 กิโล แล้วก็จะตั้งกะทะ 2... Continue reading

เพลงประกอบละคร 365 วันแห่งรัก นัท มีเรีย - ไม่มีใครรักฉันได้เหมือนเธอ Continue reading

วันเสาร์ที่ผ่านมา แม่ น้า ป้า หลาน ๆ มีโปรแกรมกลับบ้านที่อุทัย เพื่อไปตักบาตรเทโวกัน ตอนแรกเราขอบาย เพราะว่าจะทำงาน แต่พอถึงวันที่จะไป เราก็เปลี่ยนใจแบบกะทันหัน ก็มันอยากไปด้วยขึ้นมาซะงั้น.. ยกกันไปหมดบ้านไปถึงบ้านตอนตี 1 ตอนเช้าตื่นมาแล้วก็ออกไปที่ตลาดหาของกินเหมือนเดิม แต่ว่าเข้าไปในตลาดไม่ได้อะ น้ำท่วมคับพี่น้อง ไม่รู้น้ำมาจากไหนมากมาย อีกนึดนึงก็เข้าบ้านแล้ว แต่ก็สู้ไม่ถอยเพราะว่าวัดที่มีตักบาตรเทโวอยู่ในเมืองน้ำยังมาไม่ถึง เราตื่นตั้งแต่ตี 5 ไปถึงที่ “วัดสังกัดรัตรคีรี” ตอน 6 โมงเช้า แต่ก็ยังไม่ทันที่สวย ๆ เลย เพราะว่าคนมาเยอะมาก.... การตักบาตรเทโววันออกพรรษาของที่นี่ จะเป็นเหมือนสัญลักษณ์ประจำจังหวัดมีนักท่องเที่ยวมาเยอะแยะ แต่ว่าเราอะนะอายจังเลยที่จะบอกว่าเป็นเจ้าบ้านแท้ ๆ ยังไม่เคยมา นี่เป็นครั้งแรก เอิ๊ก ๆ การตักบารตเทโวจะมีขึ้นทุกวันออกพรรษา ที่วัดจะตั้งโต๊ะไว้เตรียมไว้ให้ และที่โต๊ะจะมีธงเป็นธงกระดาษ (ถ้าจำไม่ผิดเค้าเรียกว่ากระดาษว่าว) ปักไว้ทุกโต๊ะ วันนี้มีธงเป็นพัน ๆ อัน พอถึงเวลา พระเดินลงบันไดจากบนเขา... Continue reading